AYNI KADERİ PAYLAŞIYORUZ..

Depremin getirdiği kayıplar, hepimizin ortak noktası oldu. Yıkılan evler, kaybolan hayatlar, geçmişe dair özlemler…
Ne olduysa bugün gün batarken ufka derin derin daldığımda oldu ve dostlarım sevdiklerim geçti gözümün önünden bir film şeridi gibi. Bir zamanlar aynı şehirlerde, aynı mahallelerde yaşayan insanlar olarak , şimdi farklı yerlere savrulmuş durumdayız. Kimimiz büyükşehirlerde, kimimiz küçük ilçelerde, kimimiz ise bir köyde yeni bir hayata tutunmaya çalışıyoruz. Ancak bizi birleştiren tek şey, paylaştığımız derin acılar.. 19 ay geçti felaketin üzerinden biz hala psikolojik olarak aynı durumdayız. Hem de hepimiz. Deprem, sadece evlerimizi ve sevdiklerimizi değil, hayatlarımızı da parçaladı. Evlerinden, işlerinden olan binlerce insan, güvenli bir yaşam kurabilmek için Türkiye’nin dört bir yanına dağıldı. Bu zorlu süreçte, pek çok aile farklı illerde yeni bir düzen kurmaya çalışıyor. Ancak her biri geride bıraktığı hayatın yükünü, kaybettiklerinin acısını ve o günün unutulmaz izlerini taşıyor.
Depremin getirdiği kayıplar, hepimizin ortak noktası oldu. Yıkılan evler, kaybolan hayatlar, geçmişe dair özlemler… Hepimiz bir şekilde bu acıyı içimizde yaşıyoruz. Şehir merkezinde ya da kırsalda, küçük bir ilçede ya da büyük bir metropolde olsak da, hepimiz aynı kederi paylaşıyoruz. Her biri farklı bir hikaye taşısa da, hepimizin kalbindeki hüzün ortak.
Hepimiz farklı yerlere savrulmuş olsak da, ortak acılarımızla birbirimize görünmez bağlarla bağlıyız. Paylaşılan kayıplar ve zorluklar, bu bağları daha da güçlendiriyor. Nerede olursak olalım, bu dayanışma ve acının birleştirici gücü, bizleri birbirimize yaklaştırıyor.
Belki de ondandır hayatta kalan bir dostumuzu gördüğümüzde sımsıkı sarılmamız ve boğazımızın düğüm düğüm olması.
Farklı yerlerde olsak da , ortak acılarımızla birbirimize görünmez bağlarla bağlıyız. Paylaşılan kayıplar ve zorluklar, bu bağları daha da güçlendiriyor. Nerede olursak olalım, bu dayanışma ve acının birleştirici gücü, bizleri birbirimize yaklaştırıyor.
Her birimiz farklı yerlere savrulmuş olsak da, biliyoruz ki bu acılar bizi birbirimize her zamankinden daha sıkı bağlayacak ve geleceğe umutla bakmaya devam edeceğiz. Talip KÖLEOĞLU