YIKIK KENTİN ÇOCUKLARIYDIK BİZ

Bir telefon geldi uzak bir şehirden..titrek bir ses ağabey dedi memleketi özledim..11 ay oldu yaşamaya doyamadığım memleketimden ayrılalı..Her gece rüyamda memleket ve sanki hiçbir şey olmamış gibi her şey yerli yerinde..Ben çok ama çok özledim memleketimi dedi ve sustu…
Sen uzak ellerden özlüyorsun ya memleketi dedim dostuma ben buradayım hiç ayrılmadım ama ben de senin gibi çok özledim..Her gün çehresi değişen cadde ve sokaklarından geçmeme rağmen..Uzun çarşıda dolaşmama rağmen..O kadar özledim ki memleketimi rüyalarıma bile girmez oldu artık..Ben sana bir şey diyeyim bu özlem hiç bitmeyecek bizde..Çünkü yıkık kentin çocuklarıyız biz..(10.01.2024) Talip Köleoğlu